Wat is het?
Hoewel uiterst zeldzaam, komt MPS VII vaker voor bij de Duitse Herder dan bij andere rassen. MPS VII is een genetische, progressieve en invaliderende aandoening, die zich vanaf de geboorte openbaart in bot- en gewrichtsproblemen. Het richt grote schade aan op de gewrichten, het skelet en de organen.

Oorzaak
MPS VII is dus erfelijk en wordt veroorzaakt door de afwezigheid van een enzym, dat onmisbaar is voor de ontwikkeling van de hond.

Symptomen
De symptomen worden ontwikkeld op jonge leeftijd. Binnen enkele uren tot enkele weken na de geboorte kunnen de kenmerken worden waargenomen. De hond met MPS VII kan binnen 3 tot 6 maanden niet meer staan of bewegen en verliest duidelijk aan spierweefsel. Ook kan er een visuele beperking optreden doordat het hoornvlies troebel wordt. De honden worden lusteloos door de invloed van de ziekte op de hersenen.

Diagnose
De eerste symptomen treden op kort na de geboorte. Na het constateren van moeilijk opstaan en lopen, zal de dierenarts een lichamelijk onderzoek en een bloedonderzoek uitvoeren en röntgenfoto’s van het skelet nemen. Ook een nieuw ontwikkelde urine-test kan uitsluitsel geven.

Behandeling
Er is geen behandeling mogelijk. Zodra blijkt dat de hond aan MPS VII lijdt, zal hij geëuthanaseerd moeten worden, omdat verder leven een lijdensweg zal zijn.

Erfelijkheid
MPS VII is een recessieve aandoening en honden die deze pups voortbrengen, alsook deze nakomelingen moeten in alle gevallen van de fok worden uitgesloten.
Er is een DNA-test beschikbaar.